رواية كاملة بقلم وردة محمد

لما اتجوزت فارس وعشت مع راجل محبتهوش وابنى بينادى لواحد تانى غير ابوه ويقوله يابابا بس خلاص انا رجعت ليك تانى وهطلق من فارس وهعيش انا وابنى معاك علطول ونبقى اسره واحده 
فهد مسكها من شعرها وضربها بالقلم فارس علشان ميتهورش ويعمل حاجه يخسر بيها مستقبله 
فهد ماشى يا نانا بس بالله عليكم خلى بالك على فارس احسن هتبقى صډمه كبيره ليه 

ناديه متخفش احنا هنبقى جمبه المهم امك متعرفش حاجه احسن لو عرفت هتنبه مروه 
فهد لالالا محدش هيقول ليها حاجه 
وفى اوضت فهد 
فهد مليكه عايز اقولك على حاجه 
مليكه قول يا فهد 
فهد حكى ليها على كل اللى قالته ناديه 
مليكه يا نهار اسود هو فى ناس بالشړ ده د د.دى شيطانه مش بنأدمه 
فهد اهم حاجه يا مليكه متزعليش من اللى هيحصل بكره انا لازم اقنعها ان انا صدقت الصور 
مليكه مش مهم عندى اى حاجه من اللى هتحصل فى الفيلا انا اهم حاجه عندى فى الشقه اياك ټلمسها من بعيد لبعيد عارف لو لمستها هدخل اطلع روحك وروحها 
فهد ههههههههههه واهون عليكى
مليكه مش بهزار يا فهد اياك ټلمسها 
فهد حاضر يا ستى مش ھلمسها وبعدين يا عبيطه انا عينى مش شايفه غيرك وعمرى ما اقدر المس واحده غيرك 
بااااااااااااك 
مروه يعنى كنت لعبه فى ايديكم ماشى انا هوريكم كلكم بس قبل ما تخلص كلامها 
فارس مسكها من شعرها وقال انتى ايه شيطانه ليكى عين بتتكلمى ده انا لو منك ماارفعش عينى فى حد واتكسف كل اللى بيحصل وضربها بالقلم ورجع ضربها بالقلم مره تانيه وقال انتى طالق طالق طالق وهتيجى راكع ليا وتبوس رجلى علشان اسامحك وقامت وقفت نفضت نفسها ونزلت الشارع ومكنش معاها مفاتيح العربيه قالت يوووووه يعنى همشى ازاى كده وكانت عربية شباب سكرانه ماشيه فى الشارع 
شاب 1 اوووووبا شايفين البت دى 
شاب 2 دى شكل الليله هتحلو النهارده 
شاب طب وقف العربيه وهاتها 
شاب طب افرض رفضت 
شاب نخدوها ڠصب عنها وزنقو عليها بالعربيه 
شاب حلاوتك يا ابيض ما تيجى يا جميل 
مروه بقولكم ابعدو عنى احسن مااطلع قرفى كله فيكم 
شاب لا شكلها كده مش هتيجى بالذوق ونزلو الشباب وركبوه مروه معاهم بالعافيه فى العربيه 
مروه سيبونى 
فى شقة فهد 
كان فارس مڼهار وعمال يكسر فى كل حاجه فى الشقه 
فهد مسكه وقال اهدا يا فارس شويه 
فارس زقه وقال ابعد عنى انت السبب انت اللى خربت حياتى لو مكانش ماضيك معاها كانت هتكون عايشه ومبسوطه معايه 
فهد فوق يا فارس مروه شيطانه هى مش مهم عندها البنأدم كل اللى يهمها الفلوس وبس واديك سمعت بودنك كانت هتأذينى انا ومليكه وكانت بتحط حبوب منع الحمل ليها فى العصير دى واحده ما يتندمش عليها يا فارس مش مروه اللى تستهلك مش مروه 
فارس قعد على الارض وعيط وقال وعدى ازاى هقدر اعيش من غيره ازاى اقدر اقنع نفسى ان هو مش ابنى ولا انا ابوه ازاى ازاى 
فهد صعب عليه فارس قعد فى الارض وحضنه وقال يا فارس عدى ابنك انت انت اللى ربيته وعيشت معا احلى لحظات حياته عشت معا اول خطوه مشاها اول كلمة بابا نطقها اول مسكت ايد حاضرت مراحل عمره انت ابوه يا فارس حتى لو مش بالجينات بس بالحب والحنيه اللى عشتوها سوا
ناديه هى كلبه وراحت فى داهيه المهم انتو الاخوات تفضلو جمب بعض ومحدش يقدر يفرقكم انتو مش ليكم غير بعض الواحد لما حاجه بتوجعه اول كلمه بيقولها اخ يعنى بينادى على اقرب شئ ليه على لحمه ودمه على صلة الرحم اللى ربنا امرنا نوصلها مهما حب الراجل للواحده ميقدرش برضه يستغنى عن اخوه او اخته دى اكبر حاجه انتشرت فى وقتنا ده ان الواحد مستعد يبيع اخوه واخته فى سبيل يرضى الهانم ست الحسن والجمال مع ان اول ما بيحصل حاجه ويقع مش هيلاقى جمبه غير اهلو غير اخ يتسند عليه واخت هتشيله برموش عيونها ياريت كل واحد وواحده تقدر نعمة الاخوه علشان دى نعمه كبيره ربنا انعم علينا بيها 
فريد عندك حق يا ماما ربنا يخليكم لبعض وتفضلو سند لبعض فى الدنيا يارب 
مليكه اللهم امين 
ناديه يلا بينا 
فهد يلا بينا فين 
فريد الفيلا 
فهد مستحيل هقعد تانى فى الفيلا بعد اللى ماما كانت بتعمله فى مراتى 
ازاى جالها قلب تعمل كده فى ابنها ومرات ابنها عايزه تحرمهم من الخلفه من ابسط حقوق السعاده بالنسبه ليا 
فريد حقك عليا يا ابنى وانا هعرف اجيب ليك حقك منها بس بلاش تحرمنى منك 
فهد انا اسف يا بابا انا هنزل معاك هروح اجيب هدومى وهدوم مراتى وهعيش هنا فى الشقه بتاعتى 
ناديه خلاص يا فريد سيبه على راحته اليومين دول لحد ما يهدا شويه وبعدين يبقى يحلها ربنا من عنده 
ونزلو كلهم وركبو العربيه وراحو على الفيلا 
فى فيلا فريد المنشاوى 
وصلو كلهم وكانت سهير مستنياهم 
سهير بعصبيه انتو كلكم كنتو فين كده بربطة المعلم 
فهد مردش عليها ومسك ايد مليكه وقال تعالى يا مليكه نحضر الشنط 
سهير بقى كلكم رحتو ترجعه الهانم بقى 
فريد فهد اطلع اوضك شوف هتعمل ايه وخد مراتك معاك 
فهد حاضر يا بابا وطلع فهد ومليكه للاوضه 
سهير ما حد فيكم يفهمنى هو فى ايه بالظبط بس قبل ما تخلص كلامها 
فريد رفع ايده ونزل بيها على وشها وضربها بالقلم 
سهير اټصدمت وحطت ايديها على وشها وقالت ا ا.انت بتمد ايدك عليا 
فريد وكان لازم اعمل كده من زمان سنين وانا مستحمل تكبرك وغرورك وقول اهى بتدلع عيشتينى محروم من حاجات كتير ومن ابسط حقوقى كاراجل وقول معلش سيدة مجتمع اهملتى اولادك وامى ربيتهم واقول معلش لكن توصل انك ټأذى مرات ابنك وتحطى ليها حبوب منع الحمل فى العصير علشان متخلفش من ابنك اهو ده اللى مش هسمح بي انتى ايه يا شيخه ما صعبش عليكى ابنك وانتى بتحرميه من حقوقه يعيش اب من واحده بيحبها مصعبش عليكى وانتى بتخطفى السعاده منه منك لله يا شيخه روحى وانتى ط
ناديه قطعته وقالت بلاش يا فريد انتو كبرتو والعمر مفهوش علشان تطلقها 
فارس علشان خاطرنا احنا بلاش 
فريد انا هخليكى عايشه معانا فى الفيلا بس انتى بالنسبه ليا انتهيتى موتى خلاص 
سهير ح ح.حق عليا يا اخويه انا غلطانه واستاهل كل اللى تقوله بس بلاش تبعد عنى 
فريد بصلها بقرف وسبها وطلع على اوضه 
وطلعت ناديه على اوضتها وطلع فارس ودخل اوضت عدى وهو نايم 
قعد جمبه وقعد يبص عليه ويعيط 
فارس من هنا ورايح انت بقيت ملزوم من حد تانى خلاص مبقتش ابنى ولا انا ابوك اكتر حاجه كسرت ضهرى بجد خلاص هتحرم من حضنك ليا لالالا ا ا انا لازم ابعد عن هنا مش هستحمل اسمعك تقول كلمة بابا لحد تانى انا لازم اسافر وارجع اعيش تانى بره وباس راسه وقال هتوحشنى اوى يا يا يا ابنى 
وقام جرى دخل اوضه يحضر شنتطه 
فى اوضت فهد 
مليكه فهد 
فهد ايوه 
مليكه بلاش تيجى على امك 
فهد انتى اللى بتقولى كده 
مليكه يا فهد دى امك ومهما تعمل فيك امك برضه اللى ربنا وصاك عليها فى المصحف