رواية لغز جواز

لغز جوازه الجزء الاول بقلم هبه

كان اسعد يوم فى حياتى وفجاءه قلب اسوء يوم فى عمرى كله والضحك الى كنت بضحكه قلب عياط
والفرحه إلى كنت فيها قلبت هم وغم ونكد مش عليه انا بس ده على البيت كله

لما الباب خبط ورحت فتحت واتفاجاءت بواحد بيقولى انتى مدام سميه
قلتله معلش مدام مين انا انسه سميه انا لسه مااجوزتش فلقيت الراجل بصلى من فوق لتحت باستغراب كده وقلى حضرتك بتمضى ولا بتبصمى
قلتله بمضى بس ده عشان اى
قلي طاب اتفضلى امضيلى هنا جوزك طالبك فى بيت الطاعه ضحكت انا بصوت عالى قوى
وقلتله وانا مش قادره اسيطر على روحى من الضحك جوز مين الى طالب مين فى بيت مين
فقلى جوز حضرتك السيد خالد
قلتله اسفه كتير حضرتك اكيد غلطت فى العنوان
اولا انا انسه سميه مش مدام سميه
ثانيا انا مش متزوجه لا من الى اسمه خالد ولا غيره عشان يطلبنى فى بيت الطاعه
فلقيت الراجل بص على الافته إلى على باب الشقه وقلى مش دى شقه 6 عماره 13
قلتله ايوه بس حضرتك اكيد تقصد وحده غيرى مش انا إلى تقصدها اسفه كتير منك ولسه هقفل الباب فى وشه
فقلى استنى مش انتى سميه عبد السلام محمد
قلته اه ده اسمى لكن مش انا سميه الى تقصدها

قلى لا الاسم مظبوط والعنوان كمان يبقى انا ماغلطش حضرتك اتفضلى أمضى ماتعطلنيش

قلتله مش همضى على حاجه وندهت على امى باعلا صوتى فجت امى تجرى وهى بتقلى بتزعقى ليه فقلتلها تعالى شوفى الراجل ده بيقلى اى مدام وأمضى وبيت طاعه ومش فاهمه منه حاجه ولما طلبت امى من الراجل أنه يفهمها وحده وحده قلها السيد خالد طالب بنتك فى بيت الطاعه ومديها مهله لحد بكره الصبح تروحله فى العنوان الى مكتوب فى الورقه دى إلى بنت حضرتك رافضه تمضى عليها وتستلمها
أمى ماقدرتش تنطق بكلمه وبصتلى وقبل ماتتكلم قلتها وربنا مااعرف حاجه عن الكلام الى بيقوله الراجل ده اكيد فى حاجه غلط
ولقيت امى هى التانيه ندهت على ابويا يمكن يقدر يفهم الموضوع اى بالضبط
ابويا اجه مسك حكم المحكمه فى أيده ووشه جاب ألوان وقال الحكم ده سليم والاسم كمان سليم ومفهش حاجه غلط ولقيته بصلى پغضب وقلى بالراحه كده ومن غير شوشره أمضى
ولسه هقله همضى على اى يابابا لقيته زعق فيه وقلى مااسمعش صوتك أمضى وليه كلام تانى معاكى بس بعد الراجل مايمشى
ومضيت وانا مش فاهمه اى حاجه وبعد الراجل مامشى ابويا ضربن@ى على وشى بالقلم ومسكنى من شعرى وقعد يقلى اتجوزتى من ورايا وكمان جوزك طالبك فى بيت الطاعه ياجبروتك ياشيخه